درباره ایدز، انتقال و پیشگیری از آن بیشتر بدانید.

انتقال HIV

۱. HIV چگونه منتقل می شود؟ چه بیماری ناشی از این ویروس است؟

HIV (ویروس نقص ایمنی انسانی) از طریق خون، مایع منی، ترشحات واژن و شیر مادر منتقل می شود.

HIV ویروسی است که باعث ایدز (سندرم نقص ایمنی اکتسابی) می شود، بیماری که با تخریب سلول های سیستم ایمنی مشخص می شود و بدن را مستعد ابتلا به بسیاری از بیماری های فرصت طلب و شدید می کند.

• بررسی ایدز – تنوع تصویر: HIV

ویژگی های HIV

۲. کدام نوع ویروس HIV است؟ نقش ترانس کریپتاز معکوس، آنزیمی که در HIV وجود دارد چیست؟

HIV یک رترو ویروس یا بهتر است بگوییم یک ویروس RNA است (ماده ژنتیکی آن RNA است نه DNA).

ترانس کریپتاز معکوس آنزیم خاص رتروویروس است که مسئول رونویسی RNA ویروسی به DNA در سلول آلوده (میزبان) است. سپس این DNA دستور تولید پروتئین های ویروسی و تکثیر ویروس را می دهد.

• بررسی ایدز – تنوع تصویر: رونوشت معکوس

نقص ایمنی ایدز

۳. لنفوسیت های CD4 چیست؟ چه رابطه ای بین این سلول ها و HIV وجود دارد؟ HIV چگونه تکثیر می شود؟

لنفوسیت های CD4 لنفوسیت های کمکی T هستند که حاوی پروتئین های گیرنده ای به نام CD4 در غشای پلاسمایی خود هستند.

لنفوسیت‌های CD4 سلول‌هایی هستند که HIV را آلوده می‌کنند و ویروس درون آنها تکثیر می‌شود. HIV پروتئین هایی در کپسول خود دارد که به گیرنده های CD4 لنفوسیت ها متصل می شوند. از طریق آن پیوند، ویروس با غشای سلولی ترکیب می شود، محتوای آن (RNA، ترانس کریپتاز معکوس، پروتئاز و غیره) به داخل سیتوپلاسم نفوذ می کند و فرآیند تکثیر ویروس آغاز می شود.

سپس RNA HIV توسط ترانس کریپتاز معکوس به DNA تبدیل می شود. DNA جدید با کمک آنزیم هایی به نام اینتگراز وارد ماده ژنتیکی لنفوسیت می شود. از طریق رونویسی و ترجمه، این DNA دستور سنتز پروتئین های لازم برای مونتاژ ویروس های جدید را می دهد. بنابراین پلی پپتیدهای بلند تولید می شوند و سپس توسط آنزیم پروتئاز به پروتئین ها و آنزیم های ویروسی تجزیه می شوند. در نتیجه، ویروس های HIV جدید جمع می شوند و غشای سلولی را می شکنند تا وارد گردش خون شوند.

• بررسی ایدز – تنوع تصویر: لنفوسیت های CD4 HIV چرخه زندگی

۵. علت نقص ایمنی ارائه شده توسط بیماران ایدز چیست؟

علت نقص ایمنی ارائه شده توسط بیماران مبتلا به ایدز، تخریب لنفوسیت های کمکی CD4 T توسط HIV است. با این تخریب، سیستم ایمنی ضعیف می‌شود و بدن نمی‌تواند از خود در برابر بسیاری از بیماری‌هایی که به طور معمول در افراد دارای نقص ایمنی ایجاد نمی‌شوند، دفاع کند.

۶. تفاوت بین ناقلین بیماران HIV و ایدز چیست؟

یک فرد می تواند ناقل HIV باشد بدون اینکه لزوماً در آن زمان تحت تأثیر سندرم نقص ایمنی قرار گیرد زیرا ویروس می تواند سال ها در بدن بدون ایجاد تظاهرات بالینی باقی بماند. بیماری ایدز زمانی است که بیمار واقعاً دچار نقص ایمنی می شود و شروع به نشان دادن علائم و نشانه های بیماری های فرصت طلب می کند.

۷. تعداد CD4 چگونه در پایش عفونت HIV نقش دارد؟ روش آزمایشگاهی دیگری برای پایش بیماری چیست؟

آزمایش شمارش CD4 از نمونه خون یک فرد آلوده به HIV انجام می شود. در این آزمایش تعداد سلول های CD4 شمارش می شود. اگر این عدد (غلظت) به طور غیر طبیعی کم باشد، به معنای نقص ایمنی است و بیمار معمولاً باید با داروهای ضد رتروویروسی درمان شود. آزمایش دیگری که برای نظارت بر عفونت استفاده می شود، آزمایش بار ویروسی است. در این آزمایش، تعداد ویروس های HIV از نمونه خون تخمین زده می شود تا مشخص شود که آیا درمان (کنترل) بیماری موفقیت آمیز بوده است یا خیر.

بیماری های فرصت طلب

۸. عمده ترین بیماری های فرصت طلبی که می تواند بیماران ایدز را درگیر کند کدامند؟

از جمله بیماری های فرصت طلبی که افراد مبتلا به HIV را در مرحله ایدز تحت تاثیر قرار می دهند عبارتند از: کاندیدیاز مخاطی و سیستمیک، سارکوم کاپوزی (تومورهای عروق خونی که منجر به ایجاد لکه های تیره روی پوست و اندام های داخلی می شود)، سل، عفونت سیتومگالوویروس، ذات الریه توسط قارچ P. کارینی (پنومونی پنوموسیستیس)، توکسوپلاسموز، تبخال و غیره برخی از بیماری های فرصت طلب دیگر عبارتند از: سالمونلوز، هیستوپلاسموز، آسپرژیلوز، کریپتوکوکوز، ایزوسپوریازیس و لنفوم.

مراحل عفونت HIV

۹. دوره کمون HIV چقدر است؟ منظور از ایدز حاد چیست؟

دوره نهفتگی HIV (فاصله زمانی بین عفونت و شروع علائم نقص ایمنی) به طور متوسط ​​بین ۱۰ تا ۱۵ سال است.

ایدز حاد وضعیت بالینی است که با علائم و نشانه هایی مشخص می شود که ممکن است ۵ تا ۳۰ روز پس از ابتلا به HIV ظاهر شود، زیرا سرعت تکثیر بالای ویروس در این دوره وجود دارد. ایدز حاد همیشه اتفاق نمی افتد و بسیاری از اوقات با بیماری های رایجی مانند سرماخوردگی اشتباه گرفته می شود. بیمار ممکن است تب، ناراحتی، میالژی (درد عضلانی) و آرترالژی (درد مفاصل)، لنفادنومگالی (بزرگ شدن غدد لنفاوی)، تعریق و اسهال را نشان دهد. علائم اغلب بین ۳ تا ۱۵ روز طول می کشد.

۱۰. سه مرحله که عفونت HIV اغلب به آنها تقسیم می شود کدامند؟

عفونت HIV اغلب به سه مرحله تقسیم می شود: مرحله حاد، از تاریخ عفونت تا ۹ هفته پس از عفونت، مرحله ای که در آن ویروس تکثیر می شود و تعداد لنفوسیت های CD4 کاهش می یابد. مرحله بدون علامت، که از ۹ هفته تا اغلب بیش از ۱۰ سال طول می کشد، که در آن بار ویروسی ثابت می ماند و تعداد CD4 به طور غیر طبیعی پایین نیست. و مرحله ایدز، زمانی که بار ویروسی زیاد است، تعداد CD4 به طور غیر طبیعی کم است و بیماری های فرصت طلب وجود دارد.

تشخیص HIV

۱۱. تست های مبتنی بر آنتی بادی چگونه عملکرد عفونت HIV را تشخیص می دهند؟

پس از ابتلا به HIV، سیستم ایمنی شروع به تولید آنتی بادی (پاسخ ایمنی اولیه) علیه ویروس می کند. ELISA (آزمون ایمونوسوربنت مرتبط با آنزیم) و تست‌های وسترن بلات وجود آنتی‌بادی‌های خاص علیه آنتی‌ژن‌های HIV را در نمونه‌های خون جستجو می‌کنند. از آنجایی که تنها یک الایزا مثبت قطعی نیست، زیرا ممکن است تست های مثبت کاذب اتفاق بیفتد، آزمایش وسترن بلات اغلب پس از الایزا مثبت استفاده می شود.

آزمایش‌های ساده‌تر و سریع‌تر ایجاد شده‌اند و می‌توان آن‌ها را در خدمات مراقبت‌های بهداشتی یافت.

۱۲. مرحله پنجره عفونت چیست؟ چقدر این مفهوم برای آزمایش عفونت HIV در بانک های خون اهمیت دارد؟

پاسخ ایمنی اولیه بدن در مواجهه با هر عفونتی فوری نیست. مرحله پنجره دوره ای از عفونت تا تشکیل آنتی بادی های خاص قابل تشخیص علیه عامل عفونی است. در این دوره، آزمایش‌های ایمونوشیمیایی که به طور غیرمستقیم عفونت‌ها را جستجو می‌کنند، مانند ELISA و وسترن بلات برای HIV، حتی اگر فرد واقعاً به این عامل آلوده شده باشد، نتیجه منفی می‌دهد. در مورد HIV، مرحله پنجره می تواند حدود ۲ هفته تا ۳ ماه طول بکشد.

فاز پنجره مشکل بزرگی برای بانک های خونی است که فقط آزمایش های ایمونوشیمیایی را روی خون اهدایی انجام می دهند. به همین دلیل است که در برخی از کشورها، اهداکنندگان خون در مورد رفتار قبلی خود، عمدتاً مربوط به مصرف جنسی و مواد مخدر، در ماه های قبل از اهدا و همچنین به صورت داوطلبانه خود حذفی محرمانه به یک سری سؤالات می پردازند که در آن اعلام می کنند. آیا ممکن است از خون آنها استفاده شود یا باید حذف شود. به جای مواجهه با این مشکل خطرناک، بانک‌های خون مدرن از PCR (واکنش زنجیره‌ای پلیمراز) برای HIV استفاده می‌کنند، آزمایشی که در مرحله پنجره تحریف نمی‌شود زیرا مبتنی بر آنتی‌بادی نیست. با استفاده از پرایمرهای خاص، PCR وجود DNA تولید شده توسط رونویسی معکوس RNA HIV را تشخیص می دهد.

درمان HIV

۱۳. برخی از استراتژی های داروهای ضد رتروویروسی مورد استفاده در درمان ایدز چیست؟

داروهای ضد رتروویروسی مورد استفاده در درمان ایدز سعی می کنند به هر یک از چندین مرحله چرخه زندگی HIV نزدیک شوند. سه گروه اصلی از داروها وجود دارد: مهارکننده‌های ترانس کریپتاز معکوس، که سعی در جلوگیری از تشکیل DNA از RNA ویروسی دارند (زیدوودین، یا AZT، ddI، d4T، ۳TC، نویراپین، افاویرنز، و غیره). مهارکننده های پروتئاز، که آنزیم پروتئاز را که برای جمع آوری ویروس های جدید (ساکویناویر، ریتوناویر، نلفیناویر، ایندیناویر) ضروری است، مسدود می کند. و گروه بازدارنده‌های ورود (شامل مهارکننده‌های همجوشی)، که سعی می‌کنند ورود HIV را به سلول میزبان مسدود کنند (انفوویرتاید، یک مهارکننده همجوشی).

۱۴. چرا درمان ایدز اغلب با ترکیبی از داروها انجام می شود؟

درمان سندرم نقص ایمنی اکتسابی اغلب با یک یا چند داروی ضد رتروویروسی از گروه‌های مختلف انجام می‌شود، به عنوان مثال، یک مهارکننده پروتئاز به اضافه یک مهارکننده رونوشت معکوس، در تلاش برای نزدیک شدن به دو یا چند مرحله از چرخه زندگی HIV به طور همزمان. علاوه بر این، میزان جهش بالای ویروس ممکن است درمان را بی‌اثر کند و به همین دلیل، استفاده از کوکتل دارویی به پزشکان اجازه می‌دهد تا ترکیب‌های دارویی مختلف دیگری را برای دور زدن مقاومت ویروسی انتخاب کنند.

پیشگیری از HIV

۱۵. اقدامات پیشگیرانه در برابر عفونت HIV چیست؟

اقدامات پیشگیرانه اصلی در برابر عفونت HIV عبارتند از: استفاده از کاندوم در روابط جنسی، استفاده نکردن از سرنگ و سوزن مشترک، مراقبت دقیق با مواد آلوده پزشکی و بیمارستانی و اطلاعات به روز در مورد ویروس و نحوه انتقال آن.

اکنون که مطالعه ایدز را به پایان رسانده اید ، این گزینه های شما هستند:

• این موضوع را مرور کنید، همه پرسش و پاسخ ها را دوباره بخوانید.
• موضوع بعدی را مطالعه کنید: به سراغ بیماری های کرمی بروید .

منبع: Biology Q&As