آیا ما می توانیم در جهان +2 درجه سانتی گراد اسکی کنیم؟

[ad_1]

در ماه‌های گذشته، دلیل وجود ورزش‌های زمستانی بیش از هر زمان دیگری توسط طیفی از چالش‌ها و مناقشات تهدید شده است. از اشغال یخچال ژیروز در جنوب شرقی فرانسه توسط فعالان برای اعتراض به طرح‌های تله‌کابین جدید، تا تردید در مورد برگزاری رویدادهای ورزشی پیش از فصل پس از تخریب جزئی یخچال طبیعی تئودول در سوئیس، برف کمیاب می‌بارد. مردم در برابر یکدیگر پشت همه این تنش‌ها یک سوال نهفته است: آینده اسکی در سیاره‌ای که بیش از حد گرم می‌شود چه خواهد بود؟

در دهه‌های اخیر، فرانسه شاهد بسته شدن برخی از پیست‌های اسکی به دلیل کمبود برف یا یک مدل تجاری پایدار بوده است. با این حال، اکثر استراحتگاه ها همچنان به امید سازگاری با افزایش دما ادامه می دهند. اما آیا بازتولید دستور العمل های آزمایش شده و آزمایش شده گذشته برای مقابله با چالش های آب و هوایی پیش رو کافی است؟

بر روی 2234 استراحتگاه ورزشی زمستانی در اروپا که در Nature Climate Change ما مطالعه منتشر شده است، به دنبال اندازه‌گیری تأثیر گرمایش جهانی بر برف‌سازی در استراحتگاه‌ها و فضای ممکن برای مانور برای سازگاری بود.

این سوال فقط برای اسکی بازان آماتور یا حرفه ای نگران کننده نیست. اسکی نیز یک موضوع اقتصادی است و کل گردش مالی آن در اروپا 30 میلیارد یورو برآورد شده است. تنها در فرانسه 120000 شغل به طور مستقیم و غیرمستقیم به اقتصاد اسکی بستگی دارد.

53 درصد از پیست های اسکی در معرض خطر تمام شدن برف در دمای +2 درجه سانتیگراد هستند

تغییر اقلیم یک پدیده جهانی است که بر استراحتگاه ها در سراسر جهان تأثیر می گذارد، اما همه مناطق کوهستانی به یک میزان یا با سرعت یکسان تحت تأثیر قرار نمی گیرند و توانایی محدود کردن تأثیر این تغییرات از طریق تولید برف نیز بسیار متفاوت است. استفاده می‌شود، تأثیر تغییر آب و هوا بر استراحتگاه‌های ورزشی زمستانی را بر اساس سطح گرمایش زمین اندازه‌گیری کرده‌ایم . ما با استفاده از نمایش گرافیکی که معمولاً در گزارش‌های IPCC از «سوزاندن اخگر»

در دمای 2 درجه سانتیگراد گرمایش جهانی بالاتر از سطح پیش از صنعتی شدن، 53 درصد از استراحتگاه های اروپایی در معرض خطر بسیار زیاد بارش کم برف هستند. ما خطر بارش کم برف را بر اساس فراوانی شرایط برفی ارزیابی می‌کنیم که نامطلوب‌ترین شرایط در نظر گرفته می‌شود، شرایطی که به طور متوسط ​​یک فصل در پنج فصل بین سال‌های 1961 و 1990، عصر طلایی توسعه استراحتگاه، با آن مواجه می‌شوند.

با این حال، تصویر در سطح ملی متفاوت است: در کوه‌های آلپ فرانسه، این نسبت به یک سوم استراحتگاه‌ها مربوط می‌شود، در حالی که در پیرنه‌ها و در توده‌های کوه‌های میانی فرانسه-سوئیس، به ترتیب 89% و 80% استراحتگاه‌ها تحت تاثیر سطح بسیار بالایی از خطر بارش کم برف.

در دمای 4 درجه سانتی گراد گرمایش جهانی، 98 درصد از استراحتگاه های اروپایی در معرض خطر بسیار زیاد بارش کم برف هستند. با این سطح از گرم شدن، آب و هوا برای استراحتگاه های ورزشی زمستانی حاشیه کمی برای سازگاری باقی می گذارد.

تغییر در استفاده از تولید برف

یکی از محبوب ترین راه حل ها برای انطباق با برف کمیاب تر، برف سازی است که به نام “برف مصنوعی” نیز شناخته می شود. تولید برف شامل پرتاب ریز قطرات آب به جو است تا قبل از اینکه دوباره به زمین بیفتند منجمد شوند. برف به دست آمده از گلوله های کوچک یخ، ماده مناسبی برای ساخت زیرانداز است.

در گذشته، برف عمدتاً برای محدود کردن تأثیر نوسانات طبیعی پوشش برف از یک فصل به فصل دیگر تولید می شد. برف در حال حاضر عمدتاً در پیش فصل تولید می شود، بدون اطلاع از شرایط آب و هوایی برای زمستان آینده، و سپس در صورت لزوم بین تعطیلات کریسمس و زمستان به صورت موردی تر.

تولید برف نیز تحت تأثیر افزایش دما قرار گرفت

مانند برف طبیعی، تولید برف تحت تأثیر افزایش دما قرار می گیرد، زیرا تولید برف به شرایط آب و هوایی به اندازه کافی سرد نیاز دارد. این فشار دوگانه منجر به افزایش سرمایه گذاری برای اطمینان از تولید برف کافی می شود و در نتیجه وابستگی استراحتگاه های کوهستانی به گردشگری برفی را افزایش می دهد.

همه پیست‌های اسکی به یک اندازه نمی‌توانند با تولید برف خود را با افزایش دما سازگار کنند. در دمای +2 درجه سانتیگراد گرمایش جهانی، برف‌سازی، اگر در 50 درصد از منطقه اسکی اعمال شود، نسبت استراحتگاه‌هایی را که در معرض خطر بسیار بالای بارش کم برف در کوه‌های آلپ و پیرنه هستند به ترتیب به 7 و 9 درصد کاهش می‌دهد. نسبت رشته‌کوه‌های میان‌برد 56 درصد خواهد بود. این تفاوت ها در سطوح بالاتر گرمایش حتی بیشتر مشخص می شود.

با این حال، باید به خاطر داشت که در حالی که سطح پوشش برف برای اطمینان از دوام اقتصادی-اجتماعی بلندمدت استراحتگاه‌ها حیاتی است، معیارهای دیگر نیز به همان اندازه اساسی هستند، مانند وضعیت شبکه بالابر اسکی، روش‌های تبلیغاتی/بازاریابی، یا ظرفیت اقامتی و جذابیت آن بنابراین نمی توان هیچ نتیجه مستقیمی از ارقام مربوط به خطر بارش کم برف در مورد نسبت یا تعداد استراحتگاه هایی که احتمالاً اسکی را متوقف می کنند، گرفت.

ردپای کربن تولید برف

علاوه بر این، تولید برف از نظر کربن خنثی نیست، بنابراین مهم است که قبل از تنظیم این تکنیک به عنوان پاسخ نهایی برای کاهش پوشش برف، این موضوع را در نظر داشته باشید.

بنابراین ما نیازهای آب، تولید و تقاضای انرژی و ردپای کربن برق مصرفی برای تولید برف را نیز محاسبه کرده‌ایم. در دوره مرجع (1961-1990)، مقدار کل برف تولید شده در دامنه های تحت پوشش تأسیسات، 13 درصد از کل بارشی را که سالانه در همین شیب ها می بارد، تشکیل می دهد. با فرض اینکه 50 درصد از شیب ها توسط تاسیسات برف سازی پوشانده شده است، حجم کل باید بین 8 تا 25 درصد، بسته به کشور، برای گرم شدن +2 درجه سانتی گراد و حتی بیشتر برای گرم شدن مشخص تر افزایش یابد.

این تقاضا همچنین در طول زمان متحول می‌شود و تولید کمتر در نوامبر به دلیل سرمای کمتر برای تولید در شروع زمستان است. بنابراین، این احتمال وجود دارد که خدمات ارائه شده توسط تولید برف مانند گذشته نباشد، که می تواند پوشش برف را در فصل بالا شکننده تر کند.

در هر صورت حجم کل آبی که ممکن است مورد نیاز باشد در حد متوسط ​​باقی می ماند و قسمت زیادی از این آب با ذوب شدن به رودخانه ها برمی گردد. این بدان معنا نیست که بسته به نحوه برداشت آب و ساختار اکوسیستم های آسیب دیده، عوارض نمی توانند در مقیاس محلی در پایین تر از خط رخ دهند.

به طور مشابه، در حدود 80 kt eq CO ₂ ، ردپای کربن الکتریسیته مورد استفاده برای تولید برف محدود است، حتی اگر بسته به ترکیب انرژی کشورها بسیار متفاوت باشد.

حمل و نقل و محل اقامت اسکی بازان هنوز مقدار زیادی CO₂ منتشر می کند

در نهایت، غیرممکن است که تولید برف را از فعالیت گردشگری که به آن نیاز دارد، جدا کنیم. را بر عهده دارد در واقعیت، تنها بخشی از ردپای کربن یک مقصد توریستی ورزش های زمستانی و حمل و نقل و اقامت اسکی بازان بیشترین آلودگی را دارند. با این حال، انتشار کربن می تواند افزایش یابد زیرا مردم برای یافتن برف دورتر و دورتر می روند.

آیا منافع اقتصادی ارزش آن را دارد؟ مطالعه ما از بخش گردشگری می‌خواهد تا یک استراتژی مبتنی بر سازگاری با آب و هوا و کربن زدایی ایجاد کند، زیرا استراحتگاه‌ها به آینده نگاه می‌کنند.

این مقاله از The Conversation تحت مجوز Creative Commons بازنشر شده است. را بخوانید مقاله اصلی .

Source link